Askeri Emc Testleri
Elektromanyetik Uyumluluk (EMC/EMI)
Bir cihazın, teçhizat veya sistem ünitesinin kendi elektromanyetik ortamında, bu ortama tolerans dışı elektromanyetik bozulmaya yol açmadan ve belirli bir seviyedeki elektromanyetik bozulmalardan etkilenmeden çalışabilme yeteneği olarak tanımlanmaktadır.
EMC/EMI askeri cihazlar için sağlanması gereken en önemli özelliklerden biri olup, EMC/EMI testlerini geçemeyen bir askeri cihazın kabulü tamamlanamamaktadır.
Günümüzde ticari uygulamalarda da sık sık duymaya başladığımız EMC/EMI konusunda ilk ciddi çalışmalar 1930’lu yıllara kadar uzanmaktadır. Bu tarihlerden itibaren farklı kurumlar kendi ihtiyaçlarına göre farklı EMC/EMI standartları geliştirmişler fakat bu standartlar arasındaki uyumsuzluk üreticileri çeşitli sıkıntılara sokmuştur. Bu sorunu çözmek için tüm platformları (hava, deniz, vb.) kapsayan tek bir standart belirlenmesi düşünülmüş; yapılan çalışmalar 1967’de MIL-STD-461, 462 ve 463’ün yayınlanmasıyla sonuca ulaşmıştır. Zamanla MIL-STD-462, MIL-STD-461 ile birleştirilmiş ve MIL-STD-461 standardı cihaz ve alt sistem seviyesinde askeri elektromanyetik uyumluluk testleri için temel standart olmuştur. MIL-STD-461’de, elektromanyetik testler dört gruba ayrılmıştır:
Işıma yoluyla alınganlık (RSRadiated Susceptibility): Bu testlerde test edilen cihaza ışıma yoluyla gelen istenmeyen işaretlerin cihazın çalışmasında bozulmaya yol açıp açmadığı belirlenir. Testin başarılı kabul edilmesi için her frekansta, standartta belirtilen sınır değerde verilen elektromanyetik işaretin cihazın çalışmasında bozulmaya neden olmaması gerekmektedir.
Işıma yoluyla yayınım (RERadiated Emission): Bu testlerde test edilen cihazın dış ortama ışıma yoluyla yaptığı yayınımın seviyesi ölçülür. Testin başarılı kabul edilmesi için cihazın yaptığı yayınımın her frekansta standartta verilen sınır değerin altında kalması gerekmektedir.
İletkenlik yoluyla yayınım (CEConducted Emission):sBu testlerde test edilen cihazın dış ortama güç ve işaret kabloları üzerinden yaptığı yayınımın seviyesi ölçülür. Testin başarılı kabul edilmesi için cihazın yaptığı yayınımın her frekansta standartta verilen sınır değerin altında kalması gerekmektedir.
İletkenlik yoluyla alınganlık (CS- Conducted Susceptibility):Bu testlerde test edilen cihaza güç ve işaret kabloları üzerinden gelen istenmeyen işaretlerin cihazın çalışmasında bozulmaya yol açıp açmadığı belirlenir. Testin başarılı kabul edilmesi için her frekansta, standartta belirtilen sınır değerde verilen elektromanyetik işaretin cihazın çalışmasında bozulmaya neden olmaması gerekmektedir
MIL-STD-461’de tanımlanmış olan testler aşağıda listelenmiştir.
- CE101 İletkenlik Yoluyla Yayınım, Güç Hatları, 30 Hz - 10 kHz
- CE102 İletkenlik Yoluyla Yayınım, Güç Hatları, 10 kHz - 10 MHz
- CE106 İletkenlik Yoluyla Yayınım, Anten Terminali, 10 kHz - 40 GHz
- CS101 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Güç Hatları, 30 Hz to 150 kHz
- CS103 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Anten Girişi, İntermodülasyon, 15 kHz – 10 GHz
- CS104 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Anten Girişi, İstenmeyen İşaretlerin Bastırılması, 30 Hz - 20 GHz
- CS105 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Anten Girişi, Çapraz Modülasyon, 30 Hz - 20 GHz
- CS106 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Geçişler, Güç Hatları
- CS109 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Yapı Akımı, 60 Hz - 100 kHz
- CS114 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Kablo Enjeksiyonu, 10 kHz - 200 MHz
- CS115 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Kablo Enjeksiyonu, Darbe
- CS116 İletkenlik Yoluyla Alınganlık, Bastırılmış Sinüsoid Geçişler, Kablolar ve Güç Hatları, 10 kHz - 100 MHz
- RE101 Işıma Yoluyla Yayınım, Manyetik Alan, 30 Hz - 100 kHz
- RE102 Işıma Yoluyla Yayınım, Elektrik Alanı, 10 kHz - 18 GHz
- RE103 Işıma Yoluyla Yayınım, Anten Harmonik Çıkışları, 10 kHz - 40 GHz
- RS101 Işıma Yoluyla Alınganlık, Manyetik Alan, 30 Hz - 100 kHz
- RS103 Işıma Yoluyla Alınganlık, Elektrik Alanı, 2 MHz - 40 GHz
- RS105 Işıma Yoluyla Alınganlık, Geçici Elektromanyetik Alan
